Nowe nabytki w militarnej kolekcji muzeum zamkowego w Pszczynie

- Pawęż to drewniana tarcza, w którą uzbrojeni byli żołnierze, zwani pawężnikami. Ich zadaniem było osłaniać strzelców z kuszami - tłumaczy dr Jan Kruczek, znawca broni w Muzeum Zamkowym.
Było to wyposażenie średniowiecznego wojska w okresie od XIV do końca XV wieku. Jak cała broń tamtego czasu, pawęż też była zdobiona.

Pawęż miała około metra wysokości, była obciągnięta skórą i malowana. Na tej, która trafiła do pszczyńskiej kolekcji, widać m.in. słońce, a środku litery IHS. Czasem bywał też wymalowany św. Jerzy walczący ze smokiem. Zdarzały się napisy-modlitwy, np. "Mario, matko nasza, pamiętaj o mnie".

Nazwa tarczy pochodzi od nazwy włoskiego miasta Pawia, gdzie pojawiła się przywieziona przez najemnych rycerzy walczących w szeregach zakonu krzyżackiego.

Prócz tarczy stojącej, ma też zbrojownia Muzeum Zamkowego tarczę ręczną zakończoną kolcem. Ta przeznaczona była do walki wręcz. Jest pięknie zdobiona polichromią. Oba nowe nabytki są rzadkością w Polsce. Mają je jedynie muzea w Warszawie, Wrocławiu i Krakowie. Teraz na liście miejsc, gdzie można oglądać średniowieczną pawęż znalazła się też Pszczyna.
Poza tym pszczyńska zbrojownia może się jeszcze pochwalić szablą polską z napisem "F. Hop- pen, Katowice".