Kolejny rok podliczony w zespołach folklorystycznych ziemi pszczyńskiej

Połączone w jedną grupę dorównałyby zespołowi "Śląsk". Wystąpiły na 55 przeglądach, festiwalach i konkursach. A gdyby doliczyć uroczystości lokalne, święta ludowe było może i dwa razy tyle. Z występów o charakterze konkursu przywiozły osiem wyróżnień, dziewięć razy zajęły trzecią lokatę, trzy razy drugą, siedem razy stawały na najwyższym podium i dwukrotnie wręczano im Grand Prix. Taki jest tegoroczny plon zespołów ludowych, które stanowią jeden z najbardziej charakterystycznych pierwiastków pszczyńskiego pejzażu. Tutaj nie tylko każda wieś ma swoją pieśń, ale wszystkie (z wyjątkiem najmniejszej Poręby) mają własne zespoły folklorystyczne. Spotykają się w nich ludzie różnych profesji - od nauczycieli po rolników- by razem muzykować, śpiewać, odtwarzać ludowe obrzędy i tradycje. Zbierają stare pieśni, odnajdują elementy dawnych strojów, uprawiają własną twórczość. I jest to amatorstwo w najczystszym wydaniu, bo nie objęte żadnymi instytucjonalnymi ramami poza patronatem, jaki sprawuje nad nimi Pszczyńskie Centrum Kultury.

To właśnie pomysłem dyrekcji PCK jest doroczna biesiada andrzejkowa, na którą zespoły stawiają się w pełnej gali. Podobnie jak przy dożynkach, co roku jest inny gospodarz tego spotkania. Tym razem w jankowickiej dyskotece "Grant" byli nimi "Pioskowianie", zdobywcy m. in. Grand Prix w tegorocznym Przeglądzie Teatrów im. Komandery oraz II miejsca w Kalendarzu Obrzędowym w Katowicach-Szopienicach za scenki wielkanocne na wsi pszczyńskiej.

g Helena Fuchs, autorka scenariusza:

- Spróbowałam ożywić moje wspomnienia z dzieciństwa. Byliśmy wielopokoleniową rodziną, w której wszyscy ze wszystkimi mieli dobry kontakt. Jeśli nawet o pewnych rzeczach nie mówiło się wprost, to one się działy na moich oczach. Moja babka Zuzanna Malcharek znała dużo ludowych ballad i lubiła je śpiewać. W ten sposób zapadła mi w pamięć historia o pannie, co szła z jerozolimskiego kościoła, o ojcu, co miał trzy córki, czy o sierocie i jej smutnym losie. To były bardzo długie piosenki, niektóre po 12 zwrotek. Słuchało się ich jak najlepszych opowieści, wzruszały, wyciskały z oczu łzy.

g Autorką piosenek i skeczów jest Jadwiga Operchalska.

- Nojlepsze natchniynie mom przy gupotach - śmieje się 74-letnia "pioskowianka". Jej monolog "Staro frela" był rzeczywiście dowcipny i z dużym zacięciem komicznym zaprezentowany podczas andrzejkowej biesiady.

g Otylia Trojanowska z zespołu Studzieńczanie (I miejsce na Sabałowym Bajaniu w Bukowinie Tatrzańskiej i jedna z 16 półfinalistów konkursu "Po naszymu, czyli po śląsku" swoimi opowieściami mogłaby wypełnić niejeden wieczór. Znakomita pamięć, piękna gwara, płynność mówienia sprawiają, że potrafi zauroczyć słuchaczy i jurorów.

- W domu mówili na mnie Hanka Bielicka, bo buzia mi się nie zamykała. Ale swoje teatry miałam na łące za stodołą. Tam mnie nikt nie widział i mogłam sobie opowiadać i odgrywać różne rzeczy do woli. Moją publicznością były gęsi, którym chyba się to podobało, bo mi nie uciekały. Kocham gwarę i bardzo się cieszę, że moja wnuczka, która mieszka w Pszczynie, kiedy przyjedzie do nas do Studzionki, zaczyno godać. Dziecko w sposób naturalny dopasowuje się do środowiska i przechodzi z jednego języka na drugi - mówi pani Otylia.

Pszczyńskie Centrum Kultury co roku na andrzejkową biesiadę przygotowuje niespodzianki dla zespołów. Tym razem po oficjalnym podsumowaniu, którego dokonała wicedyrektor Małgorzata Tkaczyk, wszystkim wręczono kamery cyfrowe. - Żeby było czym uwieczniać wasze sukcesy - powiedziała dyrektor Ewa Spyra.