Hubertusowa tradycja

Skończyły się dawne krwawe polowania na prawdziwego lisa w Goczałkowicach - Zdroju. Hubertus to dziś święto koniarzy. Elegancja przede wszystkim. Pięknie musi się prezentować zarówno jeździec, jak i koń. Jeździec powinien mieć czerwony żakiet, białą koszulę, biały żabot lub krawat, białe bryczesy, rękawiczki, czarne buty i toczek na głowie. A lis to jeden z najlepszych jeźdźców z kitą przyszytą do lewego ramienia. Zwycięzcą gonitwy zostaje ten, komu uda się kitę zerwać.

Od kilkunastu lat – z roku na rok z coraz większym rozmachem – pogonie za lisem organizuje Stanisław Siebielec, ostatnio wspomagany przez Towarzystwo Społeczno-Gospodarcze Inicjatywa z Goczałkowic.
Lisem była tym razem Agrypina Walaszek z Goczałkowic na koniu imieniem Derby. Dość szybko lisią kitę przejął Andrzej Koziej... weterynarz z Jastrzębia Zdroju. Ale padła decyzja: gonimy się dalej! Tym razem nie poszło już tak łatwo. Zdobywca lisa nie tylko świetnie jeździ konno, ale i potrafi zręcznie kluczyć pomiędzy jeźdźcami, sprytnie wymykając się pogoni. Lisią kitę zerwała w końcu jego żona Hanna. Zdobywca lisa otrzymał pamiątkową statuetkę z końskim łbem.

– Jeżdżę konno od trzynastego roku życia – powiedział. – Jest to takie bagienko, z którego trudno wyjść. Całe moje życie toczy się wokół koni. Leczę je, jeżdżę na nich, mamy kilka własnych, sędziujemy na zawodach jeździeckich...

Podczas pogoni za lisem zaprezentował tzw. strój dżentelmeński, czyli marynarka w pepitkę zamiast czerwonego żakietu.

W tym roku dodatkową atrakcją goczałkowickiej gonitwy były strzały z broni czarnoprochowej, jaką zaprezentowało Pszczyńskie Bractwo Strzeleckie.